Hoe lang is een boek, hoeveel woorden zijn een verhaal, hoeveel tekst heb je nodig voor een leuke thriller? Mijn thriller-uitgever zal blij zijn met meer dan 70.000 woorden. Een novelle mag veel korter zijn.

Bij een jas of rok is het makkelijk. Die is duidelijk te kort of te lang. Maar dan. Wat doe je met je te korte jurk? Een stuk aanzetten?

Het kan. Een lange strook stof, al dan niet gerimpeld, gewoon rijgen en vaststikken. Maar het is vaak niet de mooiste oplossing. Het is leuker om de stof ook al in de taille te zien, of aan de zoom bij de mouwen.

Zo werkt het ook bij boeken. Een paar extra hoofdstukken achterin om maar voldoende woorden te hebben, dat werkt gewoon niet. Het is beter om te kijken waar je wat meer stof kwijt kunt. Dat zijn voor mij vaak de plekken waar ik letterlijk wat kort van stof bent geweest.

Dat deed ik ook in Het CARPA Complot. Mijn hoofdpersoon overkomt iets ernstigs. Het is midden in een reeks spannende gebeurtenissen, dus ik schrijf er snel overheen. Maar daarbij doe ik hem tekort.

Na herlezing zet ik de tijd even stil. Wat doet, ziet, denkt, voelt hij?

Hij denkt ineens aan vroeger, toen hij van een schommel viel. Hij beleeft dezelfde val nog een keer. Twee of drie extra alinea’s, waarbij ik stilsta in het heden, en de sensatie oproep van het verleden. Niet om extra woorden te genereren, maar om de plek waar de stof wat te nauw zat, wat ruimer te maken.

Zo voeg ik her en der wat stukken toe. Vaak zijn dat flashbacks, bedenk ik nu. Soms ook gewoon wat uitvoeriger beschrijvingen. Een lapje hier, een reepje daar. Steeds in dezelfde stijl, dezelfde stof.